„Македоника литера“ деновиве го објави романот „Црвена вода“ од современиот хрватски писател Јурица Павичиќ, во превод од хрватски јазик на Катерина Богоева.
Романот „Црвена вода“ доби две високи книжевни награди во Хрватска и дури шест награди во Франција.
Во „Црвена вода“ е раскажана приказна за исчезнувањето на седумнаесетгодишно девојче кое го снемува во една септемвриска сабота во 1989 година по рибарскиот фестивал во мало гратче на далматинскиот брег. Полициската потрага не дава резултати, а околните политички настани – падот на систем, општествените промени и војната – го засенуваат исчезнувањето на девојчето кое за јавноста паѓа во заборав. Семејството – таткото, мајката и братот близнак – се единствените кои сè уште ја бараат исчезнатата Силва.
„Црвена вода“ е роман кој опфаќа период од 27 години и ја следи натамошната судбина на луѓето поврзани во исчезнувањето, од членовите на семејството, осомничените, до инспекторите на комунистичката милиција. Низ нивните судбини, романот опфаќа три децении од животот во Хрватска и ги отсликува општествените процеси, промени и состојби во земјата.
Романот „Црвена вода“, кој не е класичен криминалистички роман, е добитник на наградата „Фриц“ за најдобра прозна книга објавена во Хрватска во 2017/18 година. Добитник е и на наградата „Ксавер Шандрор Ѓалски“ на Хрватското друштво на писателите за најдобро прозно дело во 2017/18 година. Беше номиниран за наградата „Меша Селимовиќ“ за најдобар роман на штокавските јазици во 2017/18 година. Беше номиниран меѓу најдобрите пет хрватски романи кои се натпреваруваа за наградата на „Т-портал“ за најдобар роман во 2017 година.
Преведен е на германски, француски, италијански и на словачки јазик. Во Франција, каде што беше објавен во 2021 година, се здоби со висока популарност и освои дури шест награди: „Европска поларна точка“, за најдобар криминалистички роман од европски автор, напишан на француски или преведено на француски јазик, „Трансфуга“ за најдобар странски криминалистички роман објавен во Франција, што ја доделува истоимениот месечник за култура, 73-та Голема награда за детективска литература за најдобар странски криминалистички роман, „Награда за мистерија на критичарите“ за најдобар странски криминалистич¬ки роман објавен во Франција што ја доделува магазинот „Мистери“, наградата „Мишел Вита“ за најдобар странски криминалистички роман доделена од магазинот „813“ и наградата „Либра ну“ за најдобар криминалистички роман во 2022 година, доделена од француските независни книжарници.
Романот доби многу позитивни критики од критичарите во Хрватска и во странство, а посебно во Франција.
„Моќно книжевно дело кое ги надминува границите на жанровите и идеолошките поделби.“ (Денис Дерк)
„Одличен и морничав трилер, но и одлична приказна од малото Мисто! (Јагна Погачник)
„Еден од најдобрите трилери во хрватската литература…“ (Божидар Алајбеговиќ)
„Црвена вода“ е доказ дека сè уште има добри крими романи кои им пркосат на жанровските закони… Навистина одличен роман.“ (Клаудија Шмид)
„Црвена вода“ е потресен приказ на семејните истории, политичката судбина на Хрватска… и, патем, исклучително возбудлив трилер.“ (Сандра Фалке)
„Црвена вода“ не е типичен криминалистички роман. Во средината на книгата долго време остава сомнеж дали воопшто има злочин – но, со оваа неизвесност се постигнува тензија… (Гунар Волтерс)
„Павичиќ успева да ја надгради семејната драма, и маестралната, умешна историска фреска, без да ја жртвува тензијата на добрата криминалистичка приказна во ниту една секунда… исклучителен наслов!“ (Филип Бланш)
„Еве една маестрална илустрација за начинот на кој трилер понекогаш ги меша приказните и историјата, индивидуалната судбина и колективната историја… Многу убаво откритие. (Жан Марк Лашерер)
„Павичиќ брилијантно го користи жноар романотж за да ги придружува обичните животи од колапсот на комунизмот, преку подемот на национализмот до шокот од војната… моќно и медитативно дело.“ (Бернар Дагер)
Јурица Павичиќ (1965, Сплит) е хрватска романсиер, сценарист, раскажувач и новинар. Книжевната репутација ја доби со своите раскази, трилери и криминалистички романи во кои ги меша општествената анализа со мрачната визија за човековата природа и сложените морални ситуации. Добитник е на повеќе книжевни награди. Негово најпознато и најнаградувано дело е романот „Црвена вода“ (објавен во 2017 година) посебно по преводот на француски јазик.
Во литературата се појавува во 1997 година со општествениот трилер „Овци од гипс“ и тој е првиот роман во Хрватска кој ја третира темата за воените злосторства извршени од Хрватите. Врз основа на романот е снимен филмот „Сведоци“ (2004).
Автор е и на романите: „Неделен пријател“ (2000, криминалистички роман), „Минута 88“ (2002, во потесниот избор за наградата „Јутарњи лист“ за најдобра прозна книга на годината), „Куќата на нејзината мајка“ (2005), „Црвенкапа“ (2006), „Жената од вториот кат“ (2015), „Црвена вода“ (2017), „Синот на Прометеј“ (2020), „Матер долороса“ (2022), на збирките раскази „Патна патрола“ (2008), „Брод во дворот“ (2013), како и на книги за филм и книги со есеи и колумни.
