Во многу делови од светот преовладува мислењето дека станувањето родители и добивањето дете е клучно за среќата и дека луѓето што немаат деца се неисполнети во нивните животи.
Но, дали е ова навистина така? Одговорот на ова прашање е истовремено едноставен и сложен, а исполнетоста што ја чувствуваме во животот, без разлика дали ќе одлучите да имате деца или не, зависи од многу сложени фактори.
Истражувањата спроведени кај жени што одлучиле да немаат деца покажуваат дека повеќето имаат добро чувство за идентитет и индивидуалност. Тие не се чувствуваат дефинирани од нивната улога во семејството и чувствуваат дека имаат поголема слобода и контрола врз нивните тела, живот и иднина. Освен тоа, тие имале поголема финансиска стабилност.
Исто така, и жените и мажите без деца во просек се помалку под стрес и пријавиле поголемо задоволство во нивните бракови. Истражување направено врз мажи кои избрале да немаат деца покажало дека повеќето од нив биле задоволни со нивната одлука и среќни што имале поголема слобода во животот. Само мал број изразиле жалење за нивната одлука, најмногу затоа што немаат наследство.
Сепак, постои ризик дека мажите што немаат деца може да доживеат намалување на целокупното задоволство од животот во подоцнежна возраст, доколку немаат социјална поддршка.
Парадоксот на родителството
Иако родителите се среќни и исполнети во животот, задоволството што го чувствуваат со оваа одлука обично се развива со текот на времето и може да зависи од многу фактори врз кои немаат контрола.
Најпрво, многу родители доживуваат привремено намалување на благосостојбата по раѓањето на детето – феномен познат како „парадокс на родителството“. Тоа е така затоа што новороденчето има многу потреби, па ова може да биде рецепт за незадоволство.
Хетеросексуалните жени пријавиле поголема несреќа кога станале родители во споредба со мажите. Ова може да е така поради тоа што товарот на грижата има тенденција да падне непропорционално на жените.
Но, добрата семејна и социјална поддршка, активниот и еднакво вклучениот партнер и живеењето во област во која се развиени политики за поддршка на работата и семејството, сето тоа може да ги надомести стресовите и трошоците.
Ова веројатно објаснува зошто жените во Норвешка не пријавиле намалување на среќата кога добиле деца, бидејќи Норвешка има многу политики погодни за семејството кои им овозможуваат на двајцата родители да воспитуваат деца и да имаат кариера.
Иако родителството може да биде тешко, тоа не значи дека сепак не може да доведе до среќа, радост и поголема смисла во животот. Родителското искуство може дури да доведе до длабока форма на благосостојба наречена евдаимонична благосостојба. Ова е чувството дека сте живееле живот вреден за живеење, што се разликува од краткорочната среќа. И мажите и жените можат да доживеат позитивна евдаимонична благосостојба кога ќе станат родители. Но, за жените, зголемувањето на евдаимоничната благосостојба што ја доживуваат зависи и од тоа колку се избалансирани родителските должности со нивниот партнер.
Соочување со каењето
Друга главна работа за која луѓето се грижат е дали ќе зажалат што немаат деца. Истражувањето кај постарите возрасни лица без деца покажува дека многумина пријавуваат високо задоволство од животот и отпорност на лошото ментално здравје.
Се чини дека клучниот фактор за да бидете среќни со вашата одлука да имате или да немате деца зависи од тоа дали сте чувствувале контрола над таа одлука. Кога чувствуваме дека сме го одбрале нашиот пат, се стремиме да ги прифатиме нашите одлуки и да бидеме посреќни поради нив.
Но, што ако тој избор ви е одземен? На пример, сте сакале дете, но не сте можеле да имате? Дали тогаш можете да бидете среќни? Истражувањето покажува дека одговорот е позитивен.
Истражувањето било спроведено на 160 жени кои не можеле да имаат дете, а сакале. Било откриено дека во просек благосостојбата на учесниците не се разликувала од онаа на општата јавност.
Студиите кај мажи кои не можеле да имаат деца поради неплодност покажуваат дека многумина доживеале тага како резултат – иако оваа тага се намалува како што старееле. Но, слично на жените кои останале без деца не по свој избор, наоѓањето начини за повторно обликување на нивниот идентитет и улога во општеството надвор од татковството им помогнала на многумина да најдат смисла и задоволство во нивниот живот.
Значи, дали родителството нè прави посреќни? Дали бездетноста нè прави мизерни? Одговорот на овие прашања не е толку едноставен како што изгледа.
Среќата или исполнетоста што ја доживуваме зависи од многу фактори, од кои многу се надвор од нашата контрола. Иако начинот на кој ќе изберете да му дадете смисла на вашиот живот е навистина клучен фактор, исто така е и социјалната поддршка што ја имате за да станете родител, како и политичката клима во која живеете.
