Начин на соочување со стресот
Децата внимателно набљудуваат како нивните родители реагираат во предизвикувачки ситуации – дали бегаат од проблемите, дали викаат, се повлекуваат или мирно ги решаваат. Различни психолози истакнуваат дека децата несвесно ги преземаат моделите на емоционална регулација на своите родители, што подоцна влијае на нивната отпорност и ментално здравје.
Став кон храната и телото
Коментарите како „Дебел/а сум“ или „Не смеам да го јадам тоа“ оставаат силен впечаток, иако честопати изгледаат безопасни. Децата учат што значи да се негува телото, но и каков однос да се има со него. Во семејствата каде што храната се користи како утеха или казна, овие шеми често се задржуваат и во зрелоста.
Комуникација и решавање на конфликти
Експертите за врски предупредуваат дека децата кои растат во средина полна со пасивна агресија, кревање глас или игнорирање честопати имаат тешкотии подоцна да ги изразат своите потреби и граници. Спротивно на тоа, отворената комуникација и почитувањето на различните мислења во семејството ги учат децата како здраво да комуницираат.
Став кон парите
Однесувањето на родителите кон парите – без разлика дали трошат импулсивно, штедат, кријат финансиски проблеми – ги обликува перцепциите на децата за вредност и безбедност. Децата не треба да ги знаат точните износи, но тие апсорбираат ставови – без разлика дали парите се извор на грижа, слобода или конфликт.
Грижа за себе
Во домовите каде што родителите никогаш не се одмараат, не велат „не“ и секогаш ги ставаат другите на прво место, децата може да ја усвојат идејата дека исцрпеноста е нормална. Терапевтите и советниците ја нагласуваат важноста родителите да дадат пример дека грижата за себе и поставувањето граници се знак на здравје, а не на себичност.
Став кон грешките
Ако родителите претерано ги казнуваат грешките или ги сметаат за срамни, децата може да развијат страв од неуспех. Од друга страна, отвореното дискутирање за грешките како можности за раст гради внатрешна сигурност и здрава слика за себе.