Вистинскиот добар човек не е љубезен само кога му е лесно. Тој се однесува со почит кон сите, без разлика кои се тие.
Љубезноста не се гледа во големи гестови или во обиди да се импресионираат другите. Таа се гледа во малите нешта – како начинот на кој зборува со келнер, помага на непознат или ги поддржува саканите. Добрите луѓе разбираат дека секој се бори со свои проблеми, и дека малку љубезност може многу да значи. Дури и кога има лош ден, не ја истура својата фрустрација врз другите.
Никој не е совршен, но начинот на кој човек се однесува кон другите – особено кога нема никаква корист од тоа – кажува многу за неговиот карактер.
Секогаш е за почит кога маж признава свои грешки.
Вистинскиот добар маж не бега од одговорност ниту пак префрла вина на други. Тој признава кога ќе згреши, учи од тоа и се труди да ги исправи работите.
Никој не успева сè да направи правилно во секој момент, но интегритетот произлегува од искреноста за своите неуспеси и желбата за подобрување.
Зборот на еден маж е една од највредните работи што ги има. Кога ќе даде ветување, вистинскиот добар маж го исполнува – дури и кога тоа му е незгодно.
Довербата се гради преку доследност, а луѓето се сеќаваат кога некој го прави тоа што го ветил. Истражувањата покажуваат дека доверливоста е една од клучните особини што луѓето ги бараат во долгорочни односи, како лични, така и професионални.
Лесно е да се даде ветување во моментот, но добриот маж знае дека држењето збор не се однесува само на големи работи – туку и на мали. Без разлика дали станува збор за тоа да стигне на време или да исполни некоја услуга, тој знае дека постапките зборуваат повеќе од зборовите.
Несогласувањата се дел од животот, но вистинскиот добар маж знае како да ги реши со почит. Тој не навредува, не омаловажува само затоа што некој гледа поинаку. Наместо тоа, слуша, размислува за други перспективи и реагира со трпение.
Тоа не значи дека се согласува со сè или дека ги избегнува тешките разговори. Тоа значи дека ги цени луѓето повеќе од победата во расправа.
Почитта не се гледа само во односот кон оние што ги сака, туку и во односот кон сите – дури и кога не се согласуваат.
Животот може да биде непредвидлив, а предизвиците не секогаш имаат лесни решенија. Но, вистинскиот добар маж не бега кога ќе стане тешко, тој се појавува.
Има моменти кога сè е премногу, кога товарот на одговорностите е голем. Но заминувањето не е опција кога некој зависи од него.
Силата не е во тоа да се претвара дека ништо не боли или дека има одговор на сè. Вистинската сила е во тоа да си присутен – дури и кога си уморен, дури и кога не си сигурен, дури и кога никој не го гледа трудот што го вложуваш.
Добрите мажи разбираат дека вистинската сила не е само физичка или емотивна, тоа е тивка одлучност да продолжиш понатаму, без разлика на сè.
Вистинскиот добар маж нема потреба да ги понижува другите за да се чувствува подобро. Напротив, тој охрабрува, поддржува и ги слави успесите на другите.
Несигурните луѓе често се натпреваруваат за внимание или се обидуваат да ги намалат другите. Но, добриот маж знае дека туѓиот успех не го намалува неговиот.
Без разлика дали дава убава реченица, помага некој да се подобри или едноставно го препознава трудот на друг човек – тој прави луѓето околу него да се чувствуваат ценето.
Начинот на кој човек се однесува кон другите, особено кога нема никаква корист од тоа, зборува за неговиот карактер повеќе од сè друго.
Карактерот не се гради пред публика, тој се открива во моментите кога никој не гледа. Вистински добриот маж не прави добри дела за да добие пофалби или признание. Тој го прави тоа затоа што таков е по природа.
Лесно е да се направи добар избор кога имаш публика, но интегритетот значи да останеш верен на своите вредности дури и кога никој нема да забележи.
Она што човек го прави приватно, како се однесува со луѓето кога нема никаква корист од тоа, ветувањата што ги исполнува иако никој не го следи, дефинира кој е тој навистина.
Доброто не е нешто со што човек се раѓа, тоа е нешто што се избира, одново и одново.
Психолозите долго го проучуваат моралниот карактер, а истражувањата покажуваат дека интегритетот, љубезноста и одговорноста не се само особини туку навики изградени преку доследно делување. Човек станува добар не затоа што е совршен, туку затоа што секој ден одново избира да биде подобар.
Овие избори, кои се повторуваат со текот на времето, го обликуваат човекот.
Да се биде добар човек значи секогаш да се стремиш да ја направиш вистинската работа.