Андреа Робин Скинер, ќерка на канадската нобеловка Алис Манро, изјави дека нејзиниот очув сексуално ја злоставувал кога таа била дете и дека нејзината мајка знаела за тоа, но избрала да остане со него.
ндреа Робин Скинер, ќерка на канадската нобеловка Алис Манро, изјави дека нејзиниот очув сексуално ја злоставувал кога таа била дете и дека нејзината мајка знаела за тоа, но избрала да остане со него.
„Она што го сакав беше доказ за вистината, некој јавен доказ дека не го заслужив тоа што ми се случи“, напиша Скинер за одењето во полиција во 2005 година, околу 30 години по почетокот на злоупотребата.
„Исто така, сакав оваа моја исповед да стане дел од приказните што луѓето ги раскажуваат за мајка ми. Никогаш не сакав да видам друго интервју, биографија или настан што не се занимава со реалноста на она што ми се случи и фактот дека мајка ми, соочена со вистината за она што се случи, избра да остане и да го заштити мојот насилник“.
Во својот есеј, таа напишала дека злоставувањето започнало во 1976 година, кога имала девет години и отишла да го посети Фремлин, тогаш во своите педесетти, и нејзината мајка, која имала четириесет години. Скинер вели дека тој влегол во креветот каде што спиела и сексуално ја нападнал. Таа потенцира дека ѝ кажала на нејзината маќеа, која потоа му кажала на нејзиниот татко. Татко ѝ не изреагирал и не се соочил со Алис Манро.
Во текот на следните неколку години, како што пишува Скинер, Фремлин се соблекувал пред неа за време на возењето со автомобил, ги опишувал сексуалните потреби на нејзината мајка и ѝ кажувал за девојчињата од сосетството кои му се допаѓале. Според напишаното во есејот, тој изгубил интерес за Скинер кога станала тинејџерка.
Со текот на времето, репутацијата на Алис Манро како авторка се зголеми. Кога умре, таа беше опишана како една од најголемите раскажувачки на сите времиња. Нејзината работа често се фокусираше на жените во различни фази од животот, комбинирајќи „обични луѓе и извонредни теми“. Доби Нобелова награда во 2013 година, на 82-годишна возраст.
Кога нејзината ќерка била во нејзините дваесетти години, Манро изразила сочувство за девојче во нејзин краток расказ, која се самоубива откако била сексуално злоставувана од нејзиниот очув. Скинер тогаш решила да ѝ каже на мајка си за злоставувањето што го претрпела.
Во писмото ѝ кажала на мајка си што ѝ направил Фремлин. Наместо да реагира со сочувство, раскажува Скинер, Манро „реагираше токму онака како што се плашев дека ќе реагира – како да дознала за изневерување“.
Манро го напуштила Фремлин, одејќи да живее во стан што го поседувала во Британска Колумбија. Фремлин напишал писма до семејството, во кои го признава злоставувањето, но ја префрлил вината на Скинер.
Кога отишла во полиција во 2005 година, ги понела тие писма со себе.
„Тој ме опиша како деветгодишно дете – ‘разурнувач на бракови’“, напиша Скинер.
Според нејзиниот есеј и статија во „Торонто стар“, Фремлин во едно од неговите семејни писма ја обвинил дека упаднала во неговата спална соба „за сексуална авантура“.
И покрај сето ова, Скинер вели дека нејзината мајка се вратила кај Фремлин и останала со него до крајот на неговиот живот.
„Таа рече дека доцна открила, дека го сака премногу и дека е виновна нашата мизогинска култура ако очекувам таа да ги негира сопствените потреби, да се жртвува за своите деца и да надомести машки пропусти. Таа беше категорична дека што и да се случи, тоа било помеѓу мене и мојот очув. Немало никаква врска со неа“.
Славната писателка Маргарет Атвуд е шокирана од откритието дека нејзината колешка, канадската авторка Алис Манро знаела дека нејзината ќерка била сексуално злоставувана од нејзиниот сопруг – и останала со него откако ја дознала мрачната тајна.
„Тоа беше бомба. Шокирана сум. Сè уште се обидувам да ја средам главата околу тоа“, изјави за Дејли Бист Етвуд, повеќенаградуваната авторка на „Приказната на робинката“ и на многу други романи.
Книжевниот свет, како и Етвуд, на сличен начин реагира по зачудувачкиот напис на Андреа Робин Скинер во Торонто Стар, кој ја откри нејзината злоупотреба од рацете на Џералд Фремлин – и неодговорот на Манро на тоа.
Во соопштение, „Манро букс“, основана од Алис и Џим Манро, сега во независна сопственост, рече дека „недвосмислено ја поддржува“ одлуката на Скинер јавно да ја раскаже својата приказна. Во посебна изјава објавена од канадската книжарница, браќата и сестрите Манро рекоа дека со одлуката на книжарницата да ја признае „вистината на Андреа и тоа што се многу јасни за нивната желба да се стави крај на наследството на тишината, сегашните сопственици на книжарницата станаа дел од исцелувањето на нашето семејство“.
