Некои од вас можеби никогаш не сте слушнале за терминот „гардероберство“ бидејќи сигурно никогаш не сте помислиле да направите такво нешто. Сепак, овој тренд, да се купи, носи и врати во продавницата е патентиран од многумина. Всушност, тоа е смела и нелегална акција
Самото име „Wardrobing“ е комбинација од два англиски збора за гардероба и грабеж, но и име за нов концепт кој веќе се прошири во модната индустрија. Враќањето на купена и веќе носена облека и обувки стана водечки тренд меѓу купувачите во Америка, без дури ни да сфатат дека прават измама и со тоа предизвикуваат штета на продавниците и модните компании.
Економската штета во Америка поради овој вид „измама“ со години изнесува над 6 милијарди евра. „Гардеробирањето“ пристигна и во Европа пред десеттина години. Студија спроведена во Велика Британија покажува дека една од шест жени во оваа земја е подложена на овој нелегален начин на облекување.
Како изгледа процесот: девојките „позајмуваат“ скапи чевли и гардероба за некоја прослава (свадба, бал итн.), а потоа ги враќаат по истата. Изговорот е дека купената стока всушност не им одговара.
Етикетата на гардероберот што обично не ја вадат, воопшто не им пречи што изгледаат одлично облечени таа вечер. Исто така, има и такви што намерно кинат или уништуваат стока во рок од два дена, а потоа „наводно протестираат“ поради нејзиниот квалитет (во Сад и Канада не мораш ништо да објаснуваш – само им ја даваш фискалната и производот, на кој може и да се забележи дека е користен).
Системот на шармантни клиенти е дополнителна измама. Тие купуваат едно нешто, враќаат две и сите го знаат тоа. Таа е секогаш совршено облечена; нема многу во плакарот, а овој „изнајмен“ гардеробер не ја чини ништо.
Многу продавници не сакаат да зборуваат на оваа тема бидејќи сакаат да одржат добар и чист имиџ кај клиентите. На пример, одделот за односи со јавноста на компанијата Ц&А можеше да чуе дека во повеќето филијали, враќањето на стоката функционира без поголеми проблеми. Тие веруваат во чесноста и искреноста на своите клиенти.
Причината за сè попопуларното „безусловно“ враќање на стоки е силната конкуренција во текстилната индустрија. На ова укажува и фактот дека во некои продавници се троши неверојатна сума пари за преработка и чистење на купената, а потоа вратена стока, за да биде повторно подготвена за продажба.
Онлајн продавниците се во уште полоша ситуација, каде што дури 50 отсто од нарачаната облека и обувки се враќаат. Една од причините е, секако, „гардероберството“.
Кај нас чевлите и по еден час носење да ти се распаднат, нема шанси да ги вратиш или замениш.
Впрочем, во Македонија муштеријата не е никогаш во право.
На клиентите овде им се дере кој стигне, па и повеќе од тоа: шоферите на Карго експрес ти урлаат во осум часот наутро во сабота, „Газменд турист“ не им застанува на девојчиња среде зима во Маврово иако, имаат повратни билети, Марио од Скопје за букирање соба (преку Букинг), зема депозит како гаранција дека нема да му скршиш пластична закачалка, Наташа Букусовска ги издава највалканите апартмани на Халкидики и без да тропне ти влегува во студиото, па ти отвора прозорци демек, те луфтира, фризери, шнајдерки не даваат фискални, како и половина Скопје, а камоли да ти дозволат да рекламираш нешто и т.н. и т.н.
Потценувањето на тие што плаќаат за услугите, а што не ги добиваат е на максиумум. И, малку ни е. Се додека ќутиме.