Џулијан Асанж скапува во самица. Драматично ослабнат, често под силни седативи, претрпе мал срцев удар, му се одбиваат медицински третмани и гледања со адвокат, забележан е како халуцинира и ја мава главата во ѕид. Крис Хеџис вели дека она што му се случува е класична егзекуција, само што се реализира во слоу моушн. Така е и планирано
Притворањето и прогонот на Џулијан Асанж ги демаскира сите фолирања за владеење на правото и правата на слободниот печат. Незаконитостите, прифатени од еквадорската, британската, шведската и американската влада се застрашувачки. Тие предвидуваат свет во кој злоупотребите, корупцијата, лагите и злосторствата, особено воените злосторства, извршени од корпоративните држави и глобалната владејачка елита, ќе бидат скриени од јавноста. Тие предвидуваат свет во кој оние со храброст и интегритет да ја разоткријат злоупотребата на моќта, ќе бидат ловени, мачени, подложени на лажни судења и доживотни затворски казни во самица. Тие најавуваат орвеловска дистопија каде вестите се заменуваат со пропаганда, тричарии и забава.
Стравувам дека правниот линч на Џулијан го означува официјалниот почеток на корпоративниот тоталитаризам кој ќе ги дефинира нашите животи.
Според кој закон еквадорскиот претседател Ленин Морено каприциозно му ги прекина правата на азил на Џулијан како политички бегалец? Според кој закон Морено ја овластил британската полиција да влезе во еквадорската амбасада – дипломатски заштитена суверена територија – за да уапси натурализиран граѓанин на Еквадор?
Според кој закон Доналд Трамп побара екстрадиција на Џулијан, кој не е државјанин на САД и чија новинска организација не е со седиште во САД? Според кој закон ЦИА ја прекршила доверливоста адвокат-клиент па ги надгледувала и снимала сите разговори на Џулијан – и дигитални и вербални – со неговите адвокати и планирала да го киднапира од амбасадата и да го убијат?
Корпоративната држава арбитрерно ги гази правата и правилата. На тој начин имаме право на приватност, без приватност. На тој начин имаме „слободни“ избори, ама финансирани од корпоративни пари, покриени од усогласени корпоративни медиуми и под железна корпоративна контрола. Така имаме законодавен процес во кој корпоративните лобисти ја пишуваат легислативата, а корпоративните политичари го изгласуваат за закон. Така имаме влада – чија основна одговорност е да ги заштити граѓаните – која наредува и извршува атентати на сопствени граѓани, како што се муслиманскиот свештеник Анвар ал-Авлаки и неговиот 16-годишен син. На тој начин имаме медиуми на кои законски им е дозволено да објавуваат доверливи информации ама најважниот издавач на нашата генерација седи во самица и чека екстрадиција во САД.
Психолошката тортура на Џулијан – документирана од специјалниот известувач на ОН за тортура, Нилс Мелцер – е истоветна со кршењето на дисидентот Винстон Смит во романот на Џорџ Орвел „1984“. Гестапо кршеше коски. Источногерманската Штази кршеше души. Ние ги правиме и двете. Поефикасно е.
На Џулијан систематски му се нарушува неговото физичко и психичко здравје. Тоа е егзекуција во забавена снимка. Така е планирано.
Тој минува поголем дел од времето во изолација, често под силни седативи, му се одбиваат медицински третмани за различни физички заболувања. Рутински му се забранува пристап до неговите адвокати. Изгуби многу на тежина, претрпе мал мозочен удар, помина време во крилото на затворската болница – кое затворениците го нарекуваат „пеколното крило – па заради суицидални мисли беше оставен во долга самица, забележан како халуцирина и ја удира главата во ѕид. Нашата верзија на страшната „Соба 101“ на Орвел.
Џулијан беше маркиран за ликвидација од страна на ЦИА веднаш штом тој и Викиликс ги објавија документите познати како Ваулт 7, обелоденувајќи го арсеналот за сајбер војна на ЦИА – десетици вируси, тројанци и малициозен софтвер- и нивните системи за далечинска контрола, дизајнирани да злоупотребат дупки во многу производи на американски и европски компании, вклучително iPhone на Apple, Android на Google, Windows на Microsoft, па дури и паметните телевизори на Самсунг, кои можат да служат како микрофони дури и кога се исклучени.
Од своето основање, ЦИА вршеше атентати, државни удари, тортура, кампањи за црна пропаганда, уцени и нелегално шпионирање и злоупотреба, вклучително и граѓани на САД. Сите овие злосторства, особено по нападите од 11 септември, се вратија како бумеранг. ЦИА има свои вооружени единици и програма за беспилотни летала, одреди на смртта и огромен архипелаг од глобални црни локации каде што киднапираните жртви се мачат и исчезнуваат.
САД издвојуваат таен црн буџет од околу 50 милијарди долари годишно за да сокријат разни типови тајни проекти што ги спроведуваат Агенцијата за национална безбедност, ЦИА и други разузнавачки агенции, обично надвор од контролата на Конгресот. ЦИА има добро подмачкан апарат, па затоа, откако постави систем за 24-часовен видео надзор на Џулијан во амбасадата на Еквадор во Лондон, сосема природно размислуваше за негово киднапирање и убиство. Тоа им е работа.
Сенаторот Френк Чрч – откако ги анализираше обилно цензурираните документи на ЦИА кои ги доби неговиот комитет – ја дефинираше „тајната активност“ на ЦИА како „семантичка маска за убиства, принуда, уцени, поткуп, ширење лаги и здружување со познати мачители и меѓународни терористи .“
Не плашете се од марионетите, плашете се од оние кои ги управуваат.
Ова е борба за Џулијан, кој го познавам и му се восхитувам. Тоа е борба за неговото семејство кое неуморно работи за негово ослободување. Тоа е борба за владеење на правото. Тоа е борба за слободата на печатот. Тоа е борба за спас на она што остана од нашата демократија која полека исчезнува. Тоа е борба која не смееме да ја загубиме.
Крис Хеџис